|
OUTRECUIDÉ, adj. |
[T-L : outrecuidier (outrecuidié) ; GD : outrecuidier (outrecuidié) ; FEW II-1, 840b : cogitare] |
[D'une pers., de son comportement] "Outrecuidant, téméraire, présomptueux, arrogant" |
V. aussi outrecuider |
DMF 2020 - Synthèse |
Robert Martin |
|
|